افراد مبتلا به مشکلات قلبی، از نظر ابتلا به نوع جدید کرونا در معرض خطر بیشتری قرار دارند. مطالعات به تازگی دریافته اند که این ویروس به طرز قابل توجهی به عضله قلب آسیب رسانده و سبب بروز مشکلاتی همچون نارسایی قلبی حتی پس از بهبودی می شود. کاردیومیوپاتی هم یک عامل خطر و هم یک عارضه از ابتلا به بیماری کووید ۱۹ به شمار می رود. این مشکل از عوامل اصلی ابتلا به نارسایی قلب است.
البته توجه داشته باشید که علائم ناراحتی قلبی ناشی از استرس ابتلا به کووید ۱۹ با بیماری قلبی متفاوت بوده و برای تشخیص درست حتما می بایست به متخصص قلب و عروق مراجعه شود.
کاردیومیوپاتی و خطر ابتلا به کووید ۱۹
کاردیومیوپاتی، مجموعه ای از بیماری های عضله قلب است. این بیماری به قدری قلب را ضعیف می کند که در پمپاژ خون و حفظ ریتم الکتریکی طبیعی خود با مشکل مواجه شده و در نهایت به نارسایی یا آریتمی ابتلا می یابد. اطلاعات به دست آمده ظرف یک سال گذشته بیان دارند که افراد دارای بیماری های پر خطری همچون کاردیومیوپاتی ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به کووید ۱۹ هستند.
ویروس کرونای جدید به طرز ویژه ای به گیرنده های آنزیم دوم مبدل آنژیوتانسین (ACE – ۲) جذب می شود. این گیرنده ها در بافت سالم قلب و ریه ها به وفور یافت می شوند. ویروس پس از اتصال به این گیرنده ها، سبب ایجاد التهاب شدید و آسیب دائم یا کشنده به بافت قلب می شود. یکی از دلایلی که مبتلایان به کاردیومیوپاتی به نوع شدید کووید ۱۹ دچار می شوند، رهایش طوفانی از سلول های التهابی به نام سیتوکین است.
این سلول ها از سیستم ایمنی به درون جریان خون آزاد شده، غلظت خون را افزایش داده و با دشوار کردن پمپاژ خون به سرتاسر بدن، احتمال تشکیل شدن لخته های خونی را افزایش می دهند. این مشکل هنگامی تشدید می شود که قلب قبل از ابتلا به کووید ۱۹ به وسیله بیماری هایی همچون کاردیومیوپاتی آسیب دیده باشد. در صورت ابتلا به علائم شدید کووید ۱۹، کاردیومیوپاتی و دیگر مشکلات قلبی می توانند به شوک کاردیوژنیک، نارسایی چند اندامی و افزایش خطر مرگ منجر شوند.
عوارض کاردیومیوپاتی و کووید ۱۹
افراد مبتلا به مشکلات قلبی همچون کاردیومیوپاتی علاوه بر احتمال بالای ابتلا به نوع شدید کووید ۱۹، حتی پس از بهبودی نیز در معرض ابتلا به عوارض مزمن قرار دارند. این پدیده، به دلیل ضعیف تر شدن بدن و مخصوصا قلب در اثر کووید ۱۹ به وجود می آید. با این که بسیاری از بافت های بدن دارای توانایی ترمیم خود هستند اما بافت قلب فاقد این قابلیت است.
هنگامی که بافت قلب آسیب می بیند، عملکرد آن برای همیشه افت می کند. قلب پس از آسیب دیدن تلاش خواهد کرد تا ضعف خود را جبران کرده و از عوارض ناشی از کاهش جریان خون رونده به دیگر اندام ها جلوگیری کند. هدف از درمان در این مرحله باید پیشگیری از پیشرفت آسیب قلبی باشد. مطالعات انجام شده بر افراد مبتلا به کووید ۱۹ بیان داشت که مشکلات قلبی ناشی از ویروس می توانند بلند مدت یا در برخی افراد دائمی باشند.
افرادی که به علائم طولانی مدت کووید ۱۹ حتی پس از بهبودی ابتلا یافته اند، ممکن است علاوه بر تنگی نفس و درد قفسه سینه به عوارض جدی تری همچون التهاب مزمن و اختلال عملکرد نیز قلب دچار شوند. این عوارض می توانند سبب کاردیومیوپاتی یا نارسایی جدید قلب در افراد بهبود یافته شده یا علائم مبتلایان فعلی را تشدید کنند. برخی محققان بیان دارند که کاردیومیوپاتی و نارسایی قلبی می توانند عارضه ای طبیعی و نه چندان نادر از کووید ۱۹ باشند.
کاردیومیوپاتی ناشی از استرس کرونا
از ابتدای شروع همه گیری کووید ۱۹، بسیاری از افراد استرس های مختلفی را در اثر قرنطینه شدن، نگرانی از ابتلا، تنش های سیاسی، از دست دادن شغل و موارد دیگر تجربه کرده اند. برخی شواهد بیان دارند که این استرس ها به نوع نادری از کاردیومیوپاتی به نام سندرم تاکوتسوبو یا کاردیومیوپاتی ناشی از استرس منجر می شوند. این مشکل با نام سندرم قلب شکسته نیز یاد شده و پس از استرس های فیزیکی یا عاطفی بسیار شدید به وجود می آید.
سندرم قلب شکسته سبب ضعف نیمه چپ قلب شده و پمپاژ خون به سرتاسر بدن را مختل می کند. قبل از همه گیری، نزدیک به ۱ تا ۲ درصد موارد سندرم کرونری حاد با کاردیومیوپاتی ناشی از استرس مرتبط بود. در حین همه گیری این عدد تا ۸ درصد افزایش یافت. با این که برخی از این موارد به آسیب های ناشی از ویروس در بدن ارتباط داده می شوند اما تعداد زیادی بدون ابتلا به کووید ۱۹ آن ها را تجربه کردند. برخی گروه های جامعه همچون زنان یائسه و افراد مبتلا به مشکلات روانی از نظر ابتلا به کاردیومیوپاتی ناشی از استرس در معرض خطر بالا تری قرار دارند.
روش های درمانی کاردیومیوپاتی در افراد مبتلا به کرونا
درمان کاردیومیوپاتی در مرحله اول بر موارد زیر تمرکز دارد:
_ بهبود توانایی پمپاژ خون به نواحی آسیب دیده
_ پیشگیری از عوارضی همچون تجمع مایعات
_ درمان عوارض جانبی ناشی از عملکرد نامناسب قلب
۱_ درمان دارویی
موارد زیر از جمله دارو هایی هستند که به طور رایج برای بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی تجویز می شوند:
- بتا بلاکر ها
- مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین
- مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین ۲
- دارو های ادرار آور
- دیگوکسین
از آن جایی که این دارو ها خطر ابتلای فرد به کووید ۱۹ را افزایش نداده و علائم را نیز تشدید نمی کنند، مصرف آن ها در هنگام بیماری ایمن است. افراد باید از قطع مصرف یا تغییر مقدار مصرفی دارو های خود بدون مشورت پزشک خودداری کنند.
برخی دارو های بدون نسخه مخصوصا موارد به کار رفته در درمان علائم کووید ۱۹ می توانند برای افراد مبتلا به مشکلات قلبی یا مصرف کنندگان دارو های دیگر خطرناک باشند. برخی دارو های ضد احتقان یا سرماخوردگی می توانند ریتم قلب را تغییر دهند. بیماران در صورت ابتلا به کاردیومیوپاتی باید درباره دارو های بدون نسخه مفید و مضر با پزشک خود مشورت کنند.
۲_ درمان با دفیبریلاتور
دفیبریلاتور ها یا ضربان ساز های کاشتنی نیز ممکن است جهت کمک به عملکرد بهتر قلب پیشنهاد شوند. با این حال، این نوع از درمان تهاجمی بوده و دستگاه های یاد شده می توانند سبب بروز عوارض در افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی و نارسایی قلبی شوند. افرادی که دارای دفیبریلاتور یا ضربان ساز هستند، باید جهت پیشگیری از تشکیل و تجمع لخته های خونی در اطراف دستگاه از دارو های رقیق کننده خون استفاده کنند. از آن جایی که خطر تشکیل لخته های خونی در طول ابتلا به کووید ۱۹ افزایش می یابد، باید به مصرف این دارو ها بر طبق تجویز پزشک ادامه داد.
آیا در صورت ابتلا به کاردیومیوپاتی می توان واکسن کووید ۱۹ را نیز دریافت کرد؟
بله. دریافت واکسن کووید ۱۹ نه تنها مضر نیست بلکه به شدت به بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی نیز توصیه می شود. افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی در معرض خطر بالای ابتلا به نوع شدید کووید ۱۹ قرار دارند. انجمن قلب آمریکا دریافت واکسن را به بیماران قلبی از جمله کاردیومیوپاتی توصیه می کند. با این که واکسن های کووید ۱۹ جدید بوده و خطر ابتلا به عوارض جانبی یا واکنش های نادر وجود دارد اما مزایای ایمنی آن ها در مقایسه با خطرات بیشتر است.
برای مشاوره با دکتر مرعشی زاده متخصص قلب و عروق می توانید روی لینک زیر کلیک کنید:
دیدگاهتان را بنویسید