آرتریت روماتوئید مچ پا

آرتریت روماتوئید مچ پا

آرتریت روماتوئید ، می تواند مفاصل مچ پا را به شیوه ای مشابه با مفاصل دیگر بدن تحت تأثیر قرار دهد و موجب سفتی، التهاب و درد در مچ پا شود شود. اغلب اوقات، آرتروز روماتیسمی دست ها و پاها را درگیر می کند، اما گاهاً می تواند مچ پاها را نیز دچار مشکل کند. این شرایط معمولاً روی مفاصل کوتاه تر مانند مفاصل انگشتان پا اثر می گذارد و می تواند به مفاصل بزرگتری مانند مفاصل مچ پا منتقل شود. آرتروز روماتیسمی در مچ های پا می تواند مانع راه رفتن شود و ناراحتی قابل توجهی را به وجود آورد.

آرتریت روماتوئید چه تأثیری روی مچ پا می گذارد؟

علائم آرتروز روماتیسمی معمولاً به صورت دوره ای ظاهر شده و از بین می روند و معمولاً چند روز یا چند هفته طول می کشند.و با علائم آرتروز مچ پا متفاوت اند افراد ممکن است در صبح یا شب علائم شدیدتری را تجربه کنند. آرتروز روماتیسمی ناشی از التهاب طولانی مدت می تواند موجب ورم و سفتی در مفاصل مچ پا شود. به مرور زمان، ساختار مفاصل مچ پا نیز تحت تأثیر قرار می گیرد و منجر به تغییرات دائمی در شکل مفاصل می شود.

مفصل مچ پا، استخوان های پا را به کف پا متصل می کند و از دو مفصل کوچکتر تشکیل شده است که به عنوان یک لولا برای حرکت دادن پا استفاده می شوند. حرکاتی مانند راه رفتن، به عملکرد صحیح مفاصل مچ پا متکی هستند. استخوان های مفصل مچ پا حاوی غضروف هایی هستند که از ساییده شدن آنها به یکدیگر محافظت می کنند. آرتروز روماتیسمی باعث می شود این غضروف به مرور زمان شکسته شود و اصطکاک بین استخوان ها افزایش پیدا کند.

این اصطکاک بین استخوان ها می تواند موجب التهاب در اطراف مفصل مچ پا شود. همچنین، بافت های مجاوری که از مفصل مچ پا حمایت می کنند، ممکن است آسیب ببینند و باعث ضعیف شدن مچ پا شوند و نتوانند از مفصل به طور کامل حمایت کنند.

آرتریت روماتوئید در مچ پا چه احساسی ایجاد می کند؟

از علائم اصلی آرتروز روماتیسمی در مفصل مچ پا، التهاب است که موجب ورم، درد و سفتی مفصل پا می شود. این امر می تواند تحرک مفصل پا را محدود کند و توانایی فرد برای راه رفتن و ایستادن را دچار مشکل کند. علائم در مراحل اولیه، خفیف هستند و به ندرت اتفاق می افتند. برای مثال، افرادی که به تازگی دچار این مشکل شده اند، به هنگام راه رفتن در بالای پاشنه پای خود احساس ناراحتی می کنند، چرا که در این ناحیه مفاصل مچ پا فشار بیشتری را تحمل می کنند.

به مرور زمان، التهاب می تواند شدیدتر شود و به مفاصل و بافت های اطراف آن آسیب برساند. علائم رفته رفته واضح تر می شوند. مچ های پا ممکن است به طور مکرر به ویژه در حین راه رفتن یا ایستادن دردناک و سفت شوند. در بیماری طولانی مدت، مفاصل مچ پا ممکن است جوش بخورند و دامنه ی حرکتی خود را از دست دهند.

این امر به طور قابل توجهی راه رفتن را تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا پا نمی تواند خم شود تا فشار لازم را ایجاد کند. به جز التهاب مفاصل، علائم دیگر آرتروز روماتیسمی ممکن است شامل موارد زیر شوند:

• خستگی

• تب درجه پایین

• ضعف عضلانی

• کاهش وزن

درمان آرتروز روماتیسمی در مچ پا

علت دقیق آرتروز روماتیسمی ناشناخته است. محققان هنوز در حال تحقیق روی بهترین درمان ها برای این شرایط هستند. درمان آرتروز روماتیسمی شامل مجموعه ای از روش های مختلف مانند ورزش، رژیم غذایی ضدالتهابی و استفاده از دارو برای کاهش التهاب و درد می شود. سیگار یک عامل خطر شناخته شده برای آرتروز روماتیسمی در حال پیشرفت است، بنابراین اگر فرد سیگار را ترک کند، ممکن است تأثیر مثبتی در روند درمان خود مشاهده کند.

۱_ ورزش دادن مفاصل مچ پا

حرکت دادن مفاصل مچ پا در طول روز می تواند انعطاف پذیری و محدوده ی حرکتی آنها را بهبود بخشد. برای حفظ تحرک مچ های پا بدون اعمال فشار زیاد و آسیب بیشتر، ورزش هایی می توان طراحی کرد. تقویت عضلات اطراف مفاصل می تواند با حمایت بیشتر مفاصل از آسیب های بعدی جلوگیری کند. افراد می توانند ورزش های خاصی را امتحان کنند که مفاصل مچ پا را تقویت می کنند و درد، سفتی و التهاب را کاهش می دهند. این تمرینات ورزشی شامل موارد زیر می شوند:

• تمریناتی برای عضلات مچ پا جهت تسکین فشار روی مفاصل

• حرکات کششی برای تسکین سفتی در بافت اطراف مچ های پا

۲_ تغییرات سبک زندگی

ممکن است لازم باشد افراد فعالیت هایی را که فشار زیادی روی مچ پاها وارد می کنند، متوقف یا محدود کنند. فرد ممکن است به هنگام راه رفتن لازم باشد از وسایلی مانند عصا یا واکر استفاده کند تا فشار روی مچ پاهای خود را محدود کند. کفش های طبی نیز می توانند مفید باشند. حفظ یک وزن سالم می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند. اضافه وزن فشار زیادی به مفاصل مچ پا وارد می کند. پزشک ممکن است یک رژیم غذایی سالم و ضد التهابی یا یک برنامه ورزشی جدید را پیشنهاد دهد.

۳_ دارو

برای اینکه فرد بتواند ورم مچ پای خود را کاهش دهد و درد را کنترل کند، کاهش التهاب از اهمیت زیادی برخوردار است. داروهای زیر می توانند به تسکین علائم آرتروز روماتیسمی کمک کنند و آسیب های طولانی مدت به مفاصل را کاهش دهند.

• مسکن ها برای کنترل علائم ناراحت کننده

• داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی برای کاهش التهاب

• داروهای ضدروماتیسمی اصلاح کننده بیماری

• داروهای بیولوژیک

کنترل التهاب می تواند به بازیابی حرکتی در مفاصل پا و دیگر مفاصل بدن کمک کند. اگر آرتریت روماتوئید مچ پا موجب آسیب دائمی به مفصل مچ پا شده است، دارو نمی تواند این شرایط را اصلاح کند اما می تواند درد را تسکین دهد، از آسیب بیشتر جلوگیری کند و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. پزشکان همچنین می توانند از تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی به مچ پا استفاده کنند تا التهاب شدید را کاهش دهند، از آسیب جلوگیری کنند یا درد را کاهش دهند. افرادی که داروهای بیولوژیک و داروهای ضدروماتیسمی مصرف می کنند، باید آگاه باشند که بیشتر در معرض عفونت قرار دارند، زیرا این داروها می توانند سیستم ایمنی بدن آنها را سرکوب کنند.