بهترین رژیم غذایی را برای حیوانات خانگی

مرغ آب پز و برنج یا کیبل، اکثر مردم به شما می گویند که به سگ خود این چیزها را بدهید. اما آیا این کافی است؟ قطعا نه. درست مثل ما، سگ‌ها هم به کربوهیدرات، پروتئین، فیبر و مقدار زیادی مایعات نیاز دارند – کیبل و مرغ آب پز همه اینها را ندارند.

تغذیه حیوانات خانگی موضوع پیچیده ای است. برخی از کیبل ها دانه دارند، برخی نه. برخی از مکمل ها برای نوزادان ضروری هستند، برخی دیگر لازم نیستند. حتی دامپزشکان نیز در نظرات خود متفاوت هستند و این کار را سخت تر می کند. شاشانک سینها، مدیر عامل شرکت تغذیه حیوانات خانگی درولز می گوید: «متداول ترین اشتباهی که مردم مرتکب می شوند این است که از سایر والدین حیوان خانگی مشاوره بگیرند بدون اینکه متوجه شوند که نیازهای غذایی حیوان متفاوت است و به نژاد، جثه و سن سگ بستگی دارد.

کسب اطلاعات بیشتر: چرا جیم کت یکی از بهترین تولید کننده ی تشویقی و مکمل برای حیوانات خانگیه؟

ما هم این کار را کردیم. هنگامی که خال دوگو، دوگو آرژانتینی ما در سن ۳ و نیم ماهگی به سراغ ما آمد، ما به او کیبل توصیه شده توسط پرورش دهنده اش را خوردیم و به او مکمل های آهن دادیم زیرا توله سگ ها ۳۲ برابر بیشتر از سگ های بالغ به آهن نیاز دارند. همچنین مکمل‌های هفتگی و ماهانه برای پوشش سالم و استخوان‌های قوی‌تر برای آن‌ها وجود داشت تا تأثیر دویدن روی کاشی‌کاری‌شده کف خانه‌های شهر ما را حفظ کند. اما خال زمانی که این رژیم را دنبال می کرد، مکرراً دچار سکسکه می شد. یکی گفت: «کشک را به کیبل خشکش اضافه کنید تا هیدراته بماند. از همان روز بعد، او در کاسه‌اش چند تا کشک ریخت که منجر به سرفه‌های بد شد.

یک ماه بعد، مربی خال به او پیشنهاد داد که مرغ و تخم مرغ آب پز و مقداری سبزیجات آب پز به او بخوریم. او گفت که کیبل می تواند در دراز مدت به کلیه های سگ آسیب برساند. این زمانی بود که مرغ برای اولین بار در یک خانواده گیاهخوار خریداری شد. در ابتدا از خانه کمک خواستیم تا مرغ بخریم و در خانه آنها برایمان بجوشانیم چون راحت گوشت نمی دهیم. اما این به سرعت تغییر کرد زیرا متوجه شدیم که گرفتن شخص دیگری برای پخت غذا برای سگ ما در دراز مدت پایدار نیست. شوهرم پخت مرغ و تخم مرغ خال را به عهده گرفت.

اما لذت متکی به خود کوتاه مدت بود. یک ماه بعد، خال در تمام بدنش جوش های خارش دار پیدا کرد و کتش به شدت زبر شد. یک دامپزشک گفت: “اینها جوش های حرارتی هستند.” و او را با پماد و دارو شروع کرد. این کار نکرد. دامپزشک دیگری چند داروی دیگر را پیشنهاد کرد، اما آنها نیز مؤثر نبودند. در نهایت، دامپزشک سوم که ۳۰ دقیقه وقت خال را معاینه کرد و چندین سوال در مورد رژیم غذایی او از ما پرسید، متوجه شد. او گفت: «این نوعی حساسیت غذایی است» و از ما خواست که یک آزمایش خون گران قیمت بدهیم. او افزود، اما نتایج نمی تواند صد در صد قابل اعتماد باشد.

هنوز در حال بهبودی از شکست مالی ناشی از قرنطینه بودیم، ما از خرج کردن روپیه ها واهمه داشتیم. ۱۰۰۰۰ در آزمایشی که ممکن است هیچ نتیجه ای نداشته باشد. نگران خاراندن مداوم خال و ناتوانی در کشف علت مشکل او، آن شب به سختی خوابیدیم. شوهرم وارد اینترنت شد و درباره آلرژی های غذایی در سگ ها تحقیق کرد.

صبح روز بعد او یک راه حل ساده پیدا کرده بود. هر کدام یک چیز را برای چند روز از وعده غذایی خود حذف کنند تا بفهمند چه چیزی باعث ایجاد جوش می شود. مقصر مرغ بود این نادر است، اما سگ ما به غذایی که بیشتر به حیوانات خانگی در سراسر جهان داده می شود، حساسیت دارد.

در فرآیند تحقیق، شوهرم همچنین ماشین‌حساب‌های غذایی پیدا کرد تا به محاسبه نیازهای غذایی سگ با توجه به اندازه و سن او کمک کند. سینها می گوید: «سطح فعالیت نیز عامل مهمی است که باید در نظر گرفته شود. شوهر من همچنین رژیم غذایی B.A.R.F (غذای خام مورد تایید زیست شناسی) را کشف کرد. در حالی که سینها خاطرنشان می کند که “رژیم غذایی خام ممکن است گزینه خوبی در هند نباشد زیرا ما نمی توانیم از کیفیت گوشت در دسترس خود مطمئن باشیم”، پس از دریافت بازخورد از منابع مختلف، شوهرم متقاعد شد که این بهترین گزینه خواهد بود. برای سگ ما

وقتی آن را امتحان کردیم، متوجه شدیم که تنها در ۱۰ روز تغییر قابل توجهی در سلامت خال ایجاد شده است. او فعال تر بود. کتش صاف تر و نرم تر شده بود و هیچ جای جوشی نداشت. در واقع، ما نیز مسواک زدن دندان‌های او را با خمیر دندان سگ متوقف کردیم و به جای آن شروع به دادن مغز استخوان به او کردیم که بهترین راه برای تمیز کردن دندان‌های سگ و ورزش کردن فک‌هایش است.

رژیم غذایی خال امروزه شامل گوشت خام (هر چیزی به جز مرغ)، برنج، سبزیجات آب پز و ماهی در مقادیر مشخصی است که دقیقاً بر روی ترازو اندازه گیری می شود. برای هضم بهتر صبح ها به او کشک و در وعده عصرانه کمی زردچوبه و دارچین می دهند. هر ماه تخم مرغ خام همراه با پوسته به او داده می شود. او همچنین صبح ها یک قاشق عسل می گیرد که فقط به سگ بالغ داده می شود و بعد از ظهر یک میوه کم قند و بدون دانه می گیرد.

ما یاد گرفتیم که مهم است که سگ خود را از یک غذای خاص برای چند روز استراحت دهید تا بدن او نسبت به آن ماده آلرژی پیدا نکند. اخیراً رژیم غذایی خال را نیز با توجه به فصل تغییر می دهیم. در بادهای موسمی، او در روزهای جایگزین کشک دمای اتاق می گیرد. او همچنین آب ابریشم ذرت دریافت می کند که به جلوگیری و درمان عفونت ادراری کمک می کند، و در مواقعی که پسر فوق العاده خوبی بوده است، یک تکه پنیر برای چربی های خوب دریافت می کند.

در طول مراحل اولیه رژیم B.A.R.F، با وجود اینکه خال سالم بود، همچنان لاغر به نظر می رسید. یک قاضی در یک نمایشگاه سگ به ما گفت که ظاهری کاملا متوسط دارد و باید کمی وزن اضافه کند. شوهرم آن را به دل گرفت و از همان روز بعد شروع کرد به خوردن تکه های پنیر به او. خال دچار ناراحتی معده شد. پس از آن تصمیم گرفتیم که آنچه مهم است این است که خال چه احساسی دارد و نه اینکه چگونه ظاهر می شود، به خصوص در مقابل دیگران. بهترین راه، ما متوجه شده ایم، و یکی از مواردی که سینها با آن موافق است این است: “سگ خود را مشاهده کنید، نیازهای او را درک کنید، با دامپزشک و متخصص تغذیه مشورت کنید و سپس به او غذا دهید”.