آیا تحریک الکتریکی مغز می تواند توجه، حافظه و موارد دیگر را تقویت کند؟

این را به عنوان یک روال صبحگاهی تصور کنید که جایگزین اولین فنجان قهوه شما می شود:

• با احساس کمی مه از خواب بیدار می شوید، بنابراین روی یک دستگاه پوشیدنی که شبیه یک هدبند بسیار ضخیم است، می لغزید. شما منبع برق را روشن می کنید و در حالی که جریان الکتریکی وارد مغز شما می شود، مستقر می شوید. بیست دقیقه بعد، با احساس تمرکز و انرژی بیشتر، روز پرمشغله خود را با احساس سپاسگزاری از این فناوری جدید آغاز می کنید.

اگر این سناریو برای شما عجیب به نظر می رسد، من با شما هستم. با این حال، تبلیغات در مورد تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS) برای فهرست گسترده ای از شرایطی مانند افسردگی، ADHD و حتی بیماری آلزایمر در حال افزایش است. آگهی اخیر برای یک دستگاه tDCS از شما می خواهد که “عملکرد خود را بالا ببرید.” اما قبل از اینکه این را امتحان کنید، ادامه مطلب را بخوانید.

تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال چیست؟

هدف از درمان‌های تحریک مغز، فعال یا مهار بخش‌هایی از مغز است. tDCS سالهاست که وجود داشته است، اما محبوبیت آن در دهه گذشته افزایش یافته است.

دستگاه‌های tDCS از روسری استفاده می‌کنند که ممکن است شبیه کلاه شنا یا هدبند باشد تا الکترودها را در برابر پوست سر قرار دهند. هنگامی که منبع تغذیه روشن می شود، الکترودها جریان الکتریکی پایینی را به مغز منتقل می کنند. یک جلسه معمولی ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد و ممکن است طی روزها یا هفته ها تکرار شود.

سه درمان شناخته شده برای تحریک مغز عبارتند از:

تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS): دستگاهی که بر روی پیشانی پوشیده می شود، مناطق خاصی از مغز را با تغییر میدان های مغناطیسی مجاور تحریک می کند. TMS توسط FDA برای درمان افسردگی که به داروهای استاندارد پاسخ نداده است و برای اختلال وسواس فکری- جبری پاک شده است.
درمان تشنج الکتریکی (ECT): جریان الکتریکی که از طریق الکترودهایی که در مکان‌های خاصی روی پوست سر قرار می‌گیرند جریان می‌یابد در حالی که بیمار تحت بیهوشی است، باعث تشنج کوتاه مدت می‌شود. از اواخر دهه ۱۹۳۰، ECT می تواند برای افسردگی شدید که به درمان های استاندارد پاسخ نمی دهد، بسیار موثر باشد. از سطوح بالاتری از جریان الکتریکی نسبت به tDCS استفاده می کند. به همین دلیل است که نیاز به نظارت دقیق پزشکی دارد و به طور کلی در یک بیمارستان یا کلینیک تخصصی انجام می شود.
تحریک عمیق مغز (DBS): الکترودهایی که با جراحی در مناطق خاصی از مغز کاشته می شوند، پالس های الکتریکی تولید می کنند. DBS برای درمان بیماری هایی مانند بیماری پارکینسون، صرع یا لرزش که با داروها بهبود نمی یابند استفاده می شود.

چه ادعاهایی برای tDCS مطرح می شود؟

مغز معمولاً با ارسال و دریافت سیگنال های الکتریکی کوچک بین سلول های عصبی عمل می کند. به گفته طرفداران tDCS،تحریک مناطق خاصی از مغز با سطوح پایین الکتریسیته ممکن است تمرکز یا حافظه، خلق و خو یا حتی زوال عقل را بهبود بخشد.

برخی ادعاها می گویند tDCS می تواند

بهبود وضوح ذهنی، تمرکز و حافظه
افزایش انرژی و انگیزه
به اصطلاح مه مغزی را به دنبال کووید-۱۹، بیماری لایم یا سایر شرایط از بین ببرید
کاهش افسردگی یا اضطراب
کاهش هوس در بین افراد سیگاری یا افراد معتاد به مواد مخدر
بهبود علائم ADHD یا بیماری آلزایمر.

آیا tDCS کار می کند؟

هیئت منصفه هنوز بیرون هستند. تحقیقات نشان می دهد که tDCS برای شرایط خاصی نویدبخش است، اما تکنیک های آزمایش شده از طریق تحقیقات ممکن است با دستگاه هایی که به صورت تجاری برای استفاده در خانه فروخته می شوند متفاوت باشد. به عنوان مثال، الکترودها ممکن است با دقت بیشتری روی ناحیه ای از مغز قرار گیرند و نحوه ارسال جریان، طول جلسه یا تعداد جلسات ممکن است متفاوت باشد.

در حال حاضر، مطالعات کوچک و کوتاه مدت نشان می‌دهد که tDCS ممکن است برای افراد مبتلا به موارد زیر مفید باشد:

• افسردگی: تجزیه و تحلیل ۱۰ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده نشان داد که برخی از شرکت‌کنندگان احتمالاً علائم کمتر افسردگی یا بهبودی افسردگی را پس از یک دوره درمان tDCS در مقایسه با درمان ساختگی گزارش می‌کنند.
• بیماری آلزایمر: بررسی هفت مطالعه نشان داد که tDCS به مدت ۲۰ تا ۴۰ دقیقه حافظه و سایر اقدامات شناختی را در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط بهبود می بخشد.
• ADHD: یک کارآزمایی تصادفی شده روی ۶۴ بزرگسال مبتلا به ADHD نشان داد که بعد از ۳۰ دقیقه tDCS روزانه به مدت یک ماه، توجه بهبود یافته است.

سازمان غذا و داروی آمریکا tDCS را برای هیچ وضعیت سلامتی پاک نکرده است و تحقیقاتی در نظر گرفته می شود. تحقیقات بیشتر با نتایج مثبت و داده های ایمنی اطمینان بخش قبل از تایید tDCS از تنظیم کننده ها مورد نیاز است.

احتمالاً به همین دلیل است که برخی از تبلیغات tDCS با حروف ریز اشاره می کنند که این یک دستگاه پزشکی نیست و فقط برای استفاده تفریحی است.

آیا tDCS جنبه های منفی دارد؟

در حالی که FDA tDCS را برای بزرگسالان بی خطر ارزیابی می کند، نکات منفی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت. برای مثال، درمان ممکن است باعث خارش، سوزش یا سوختگی های کوچک در محل الکترودها شود. برخی از کاربران از خستگی یا سردرد شکایت دارند.

هیچ مطالعه بزرگ و طولانی مدتی در مورد tDCS وجود ندارد، بنابراین ایمنی کلی نامشخص است. برخی از کارشناسان معتقدند استفاده در خانه سوالات زیادی را ایجاد می کند، مانند اینکه چه مقدار از مغز فراتر از نواحی مورد نظر تحت تأثیر قرار می گیرد، رویکردهای متناقض در استفاده از tDCS چه کاری ممکن است انجام دهد، و اینکه تغییرات در مغز – مورد نظر یا غیرمنتظره – چقدر طول می کشد.

تحقیقات بسیار محدودی در مورد کودکان انجام شده است. بنابراین، عواقب آن برای رشد مغز کودک مشخص نیست.

در نهایت، دستگاه‌های tDCS می‌توانند گران باشند (چند صد دلار یا بیشتر)، و عموماً تحت پوشش بیمه درمانی نیستند.

نتیجه

هنوز مشخص نیست که tDCS چگونه باید استفاده شود یا چه کسی بیشتر از آن سود می برد. اگر علاقه مند به دنبال کردن tDCS هستید، بدانید که هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما نمی دانیم.

اگر بیشتر شکاک و ریسک گریز هستید (مثل من)، ممکن است بخواهید منتظر تحقیقات قطعی تر در مورد فواید و خطرات آن باشید – و در حال حاضر، قهوه صبح خود را برای پاک کردن ذهن خود ادامه دهید.