رقابت خواهر و برادر طبیعی است – اما آیا مفید است یا مضر؟

رقابت بین خواهر و برادر یکی از ویژگی‌های عادی زندگی خانوادگی است که گاهی اوقات می‌تواند به تشویق فرزندان به انجام و بهتر شدن کمک کند. اما مشاجره و رقابت بیش از حد نیز می تواند آسیب زا باشد و تأثیرات ماندگاری بر نحوه نگاه کودکان به خود و روابط خانوادگی شان داشته باشد.

در واقع، یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ در مورد پویایی خانواده، قلدری خواهر و برادر را با احساس کمتر شایستگی، رضایت از زندگی و عزت نفس در بزرگسالان جوان مرتبط می کند. تحقیقات قبلی نشان داد که آزار و اذیت شدن توسط یک خواهر یا برادر، خطر افسردگی و آسیب به خود را در اوایل بزرگسالی دو برابر می کند. در حالی که ما تمایل نداریم دعوا و توهین بین خواهر و برادر را قلدری بدانیم، واقعیت این است که می تواند چنین احساسی برای کودک داشته باشد.

بنابراین والدین چه کاری می توانند انجام دهند تا مطمئن شوند که رقابت بین خواهر و برادر مفید است – نه آسیب رسان؟ در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد.

استراتژی هایی برای مدیریت رقابت خواهر و برادر

در مقابل مقایسه مقاومت کنید هر کودکی بنا به تعریف متفاوت است. در حالی که مقایسه طبیعی و اجتناب ناپذیر است، مراقب باشید به گونه ای مقایسه نکنید که یکی از کودکان بهتر از دیگری به نظر برسد.

مراقب تعصبات خود باشید. این کاملا طبیعی و قابل درک است که والدین ممکن است به یک فرزند به طور خاص افتخار کنند – یا گاهی اوقات به سختی با فرزند دیگری باشند. اما حواستان به آن باشد و مراقب آنچه می گویید و انجام می دهید باشید. تا جایی که می توانید سعی کنید با اعمال خود نشان دهید که همه فرزندان خود را دوست دارید و برای آنها ارزش قائل هستید.

آگاه باشید که چگونه رویدادهای زندگی – و مراحل – می توانند بر خواهر و برادر تأثیر بگذارند. حتی یک چیز خوشحال کننده، مانند یک نوزاد جدید یا برنده شدن یک جایزه، می تواند برای برادر یا خواهر احساس سختی یا بدی داشته باشد. نه اینکه نباید این رویداد شاد را جشن بگیرید، اما برادر یا خواهر ممکن است به کمی محبت بیشتر نیاز داشته باشند. و در حالی که برای یک خواهر یا برادر نوجوان بزرگتر طبیعی است که خواهان حفظ حریم خصوصی باشد و توسط یک خواهر یا برادر کوچکتر تنها بماند، ممکن است هر دوی آنها برای جلوگیری از جریحه دار کردن احساسات نیاز به آموزش والدین داشته باشند.

نقاط قوت را جشن بگیرید. هر کودکی چیزی دارد که در آن خوب است. آن نقاط قوت را جشن بگیرید و از رتبه بندی نقاط قوت فرزندان خود مقاومت کنید. شما هرگز نمی دانید که یک قدرت بعداً در زندگی چگونه ظاهر می شود.

کودکان را تشویق کنید تا علایق خود را بیابند و دنبال کنند. فقط به این دلیل که یکی از فرزندان – یا یکی از والدین – دوست دارد کاری انجام دهد، به این معنی نیست که دیگران در خانواده این کار را انجام خواهند داد.

زمانی را با هر کودک به طور منظم برای انجام کاری که دوست دارد بگذرانید. هر کودک باید احساس کند که در اولویت است و شما قدردان علایق او هستید.

اگر به دلیل خاصی مانند یک مشکل پزشکی یا عاطفی نیاز دارید زمان بیشتری را با یکی از فرزندان خود بگذرانید، با فرزندان دیگر خود در مورد آن صحبت کنید. تصور نکنید که آنها می دانند یا درک می کنند که چرا وقت بیشتری را با خواهر یا برادرشان می گذرانید.

زمانی را نیز به عنوان یک خانواده با هم بگذرانید. کاری مثل شب بازی انجام دهید یا با هم به گردش بروید. کسانی را که بازی یا فعالیت را انتخاب می‌کنند بچرخانید تا همه بدانند که انتخاب‌هایشان اهمیت دارد و ارزش دارد.

قوانین اساسی برای نحوه رفتار با افراد خانواده خود داشته باشید. همه سزاوار احترام و مهربانی هستند، به خصوص اعضای خانواده شما. مخالفت کردن یا حتی دعوا کردن خوب است، اما بد نیست. به آن قوانین اساسی پایبند باشید و شکستن آنها عواقبی داشته باشد.

اگر رقابت بین خواهر و برادر در خانواده شما به یک مشکل تبدیل شده است، با پزشک خود صحبت کنید. گاهی اوقات برخی از کمک های خارجی، مانند یک پزشک بهداشت رفتاری، می تواند تفاوت ایجاد کند.