سندروم dress چیست؟ (بیماری مرموز ترانه علیدوستی)

سندروم DRESS که با نام واکنش‌های دارویی با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک نیز شناخته می‌شود، یک نوع واکنش شدید حساسیتی به داروها است. این وضعیت می‌تواند تهدیدکننده‌ی زندگی بوده و با نشانه‌ها و علائم متعددی همراه است. علائم شایع شامل تب بالا، بثورات پوستی، افزایش سطح ائوزینوفیل‌ها (نوعی گلبول سفید خون)، و تأثیر بر اندام‌های دیگر بدن مانند کبد، کلیه‌ها، قلب و ریه‌ها می‌شود. این وضعیت معمولاً دو تا هشت هفته بعد از شروع یک داروی جدید ظاهر می‌شود.

تشخیص سندروم DRESS بر اساس ترکیبی از علائم بالینی، آزمایش‌های آزمایشگاهی و بررسی تاریخچه‌ی دارویی فرد می‌باشد. درمان این سندروم شامل قطع فوری داروی تحریک‌کننده و مدیریت علائم، معمولاً با استفاده از کورتیکواستروئیدها و داروهای حمایتی دیگر می‌باشد.

مدیریت دقیق این وضعیت اغلب نیازمند نظارت پزشکی دقیق و گاهی اوقات بستری شدن در بیمارستان است. اهمیت پیگیری‌های منظم و طولانی مدت پس از ترخیص از بیمارستان نیز به دلیل خطر عواقب طولانی مدت و آسیب به اندام‌ها، بسیار حائز اهمیت است.

کسب اطلاعات بیشتر: درختان و فضاهای سبز چگونه سلامت ما را افزایش می دهند؟

علاوه بر مدیریت اولیه‌ی سندروم DRESS، درمان‌های بعدی برای کنترل عوارض بلندمدت و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی به اندام‌ها متمرکز می‌شوند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. پیگیری منظم: پیگیری‌های پزشکی منظم و آزمایشات خونی برای نظارت بر وضعیت ائوزینوفیل‌ها و عملکرد اندام‌های دخیل می‌تواند به شناسایی زودهنگام و مدیریت عوارض کمک کند.

2. تنظیم دوباره‌ی داروها: در برخی موارد، ممکن است نیاز باشد تا داروهای جاری فرد تنظیم دوباره شوند تا از بروز واکنش‌های حساسیتی مشابه جلوگیری شود.

3. مشاوره: مشاوره می‌تواند برای بیماران و خانواده‌هایشان که ممکن است از نظر روحی تحت تأثیر این شرایط قرار گرفته باشند، سودمند باشد.

4. آموزش بیمار: آموزش به بیماران در مورد شناسایی علائم احتمالی بازگشت سندروم DRESS و چگونگی جلوگیری از قرار گرفتن در معرض عوامل حساسیت‌زا مهم است.

5. داروهای جایگزین: در صورت نیاز به داروهای مشخص برای درمان شرایط دیگر، پزشک می‌تواند داروهایی با کمترین خطر بروز واکنش‌های مشابه را پیشنهاد کند.

6. تحقیقات ژنتیک: در برخی موارد، ممکن است تحقیقات ژنتیکی به شناسایی افرادی که احتمال دارد به DRESS حساسیت بیشتری داشته باشند، کمک کند.

مهم است که بیمارانی که سابقه‌ی DRESS دارند، جزئیاتی در مورد داروهایی که باعث واکنش شده‌اند را در نظر داشته باشند و این اطلاعات را با تمامی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی خود در میان بگذارند. این اقدام می‌تواند به پیشگیری از تجربیات مشابه در آینده کمک کند.