اگر فکر می کنید فرزندتان آنفولانزا دارد چه باید کرد؟

زمانی که فصل آنفولانزا در حال شروع شدن است، طبیعی است که اگر شنیدید کودکتان شروع به سرفه می کند، از خود می پرسید: آیا این آنفولانزا یا ویروس دیگری است؟ و اگر فکر می کنید آنفولانزا است، چه باید کرد؟

کسب اطلاعات بیشتر: ۸ راه برای بهبود طبیعی سلامت روده

آیا آنفولانزا، RSV، کووید –– یا فقط سرماخوردگی است؟

تشخیص این بیماری‌ها، به ویژه در ابتدا، همیشه آسان نیست.

آنفولانزا: آنفولانزا معمولاً ناگهانی ظاهر می‌شود و علائم آن می‌تواند شامل تب، آبریزش بینی، سرفه، گلودرد، سردرد، درد عضلانی، احساس خستگی و به طور کلی احساس پوسیدگی باشد. برخی افراد استفراغ و/یا اسهال نیز دارند. همه این علائم را ندارند و این بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
RSV: همراه با تب و گلودرد (و احساس خستگی و پوسیدگی)، RSV اغلب باعث احتقان بینی و سرفه مخاطی می شود. در برخی از نوزادان باعث خس خس سینه می شود.
کووید علائمی مشابه آنفولانزا و RSV ایجاد می‌کند، اما سرفه عموماً مخاطی نیست، خستگی می‌تواند بدتر شود و برخی افراد حس چشایی و/یا بویایی خود را از دست خواهند داد.
سرماخوردگی معمولاً علائمی مشابه آنفولانزا، RSV و کووید ایجاد می‌کند، اما خفیف‌تر و اغلب بدون تب است. با این حال، برخی از افراد سرماخوردگی شدید دارند – و برخی افراد موارد خفیف آنفولانزا، RSV یا COVID را دارند.

برای مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید

از آنجایی که این بیماری ها بسیار شبیه به هم هستند، بهتر است در صورت داشتن علائم سرماخوردگی با مطب پزشک خود تماس بگیرید. لزوماً نیازی به قرار ملاقات ندارید، اما باید برای مشاوره تماس بگیرید. علائم کودک خود را شرح دهید. بر اساس علائم و موقعیت خاص کودک شما (مانند هر گونه مشکل پزشکی که ممکن است داشته باشد یا افراد آسیب پذیر مانند نوزادان یا سالمندانی که با شما زندگی می کنند)، پزشک شما

ممکن است آزمایش کووید، آنفولانزا یا RSV را پیشنهاد کند
ممکن است بخواهد فرزندتان را بیاورید
ممکن است بخواهد داروی ضد ویروسی تجویز کند.

از آنجایی که هر کودکی و هر موقعیتی متفاوت است، باید تماس بگیرید و مشاوره متناسب با فرزند و خانواده خود دریافت کنید.

وقتی فرزند شما آنفولانزا دارد چه چیزی کمک می کند؟

هنگامی که برای مشاوره با پزشک خود تماس گرفتید یا تشخیص آنفولانزا را دادید، مراحل زیر به کودک شما کمک می کند احساس راحتی بیشتری داشته باشد و بهبودی را سرعت بخشد.

چند چیز وجود دارد که عبور از آنفولانزا را آسان تر می کند، از جمله:

استامینوفن و ایبوپروفن برای تب و درد
یک دماسنج قابل اعتماد، اگر ندارید
ضدعفونی کننده دست (برای نگهداری در تمام خانه چند عدد بخرید)
بافت ها
مایعات برای هیدراته نگه داشتن کودک مانند آبمیوه های شفاف، آبگوشت، محلول آبرسانی خوراکی (برای نوزادان) و
بستنی (که برای گلودرد عالی هستند و خوردن آنها مانند نوشیدن است). اگر بطری آب قابل شارژ ندارید (بطری با نی اگر بچه ها دراز کشیده اند عالی است)، یکی از آن ها را نیز تهیه کنید.
عسل (اگر کودک شما بزرگتر از یک سال است) و قطره سرفه (اگر کودک شما حداقل سن پیش دبستانی داشته باشد)
قطره بینی نمکی
یک رطوبت ساز، اگر ندارید
غذاهای ساده مانند سوپ رشته، برنج، کراکر، نان برای نان تست.

مطمئن شوید که فرزندتان استراحت می کند

صفحه نمایش ها را خاموش یا حداقل محدود کنید، زیرا می توانند کودکان را در زمانی که بدنشان به خواب نیاز دارد بیدار نگه دارند. اتاق ها را تاریک نگه دارید و فعالیت را محدود کنید. اگر آنها نمی خوابند، چیزهای آرام مانند خواندن (یا خواندن برای آنها)، نقاشی، بازی با ورق و غیره بهترین هستند.

آب میوه بدهید، نگران غذا نباشید

هنگامی که کودکان در حال مبارزه با آنفولانزا هستند، مهمترین چیز این است که آنها هیدراته بمانند. آنها به مقداری شکر و نمک نیز نیاز دارند، به همین دلیل آب میوه ها و آبگوشت ها انتخاب های خوبی هستند. اگر فقط آب می‌خواهند، کمی کراکر به آنها بدهید تا شکر و نمک را دریافت کنند – اما اگر نمی‌خواهند بیشتر از آن بخورند، زیاد نگران نباشید. زمانی که احساس بهتری داشته باشند، بیشتر می خورند.

مراقب علائم هشدار دهنده باشید

اکثر کودکان آنفولانزا را به خوبی تحمل می کنند، اما برخی از کودکان بسیار بیمار می شوند و می تواند عوارضی داشته باشد. در صورت وجود این بیماری با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید

تب شدید (۱۰۲ درجه فارنهایت یا بالاتر) که با استامینوفن یا ایبوپروفن کاهش نمی‌یابد، یا تب جدید پس از بهبودی فرزندتان
هر گونه مشکل تنفسی
درد شدید از هر نوع
خواب آلودگی شدید، به طوری که بیدار کردن یا بیدار نگه داشتن آنها دشوار است
مشکل در نوشیدن یا کم نگه داشتن مایعات
هر چیزی که عجیب به نظر می رسد یا شما را نگران می کند (من همیشه به “حس اسپایدی” والدین احترام می گذارم).

فرزندتان را تا زمانی که خوب شود در خانه نگه دارید

این لزوماً به این معنی نیست که آنها نمی توانند به مدرسه یا مهدکودک بروند تا زمانی که سرفه یا آبریزش بینی نداشته باشند، اما به این معنی است که آنها باید حداقل ۲۴ ساعت بدون تب باشند، دائماً سرفه نکنند و بتوانند بخورید و بیاشامید و انرژی کافی برای انجام هر کاری که مدرسه یا مهدکودک مستلزم است داشته باشید. این نه تنها برای بهبودی فرزند شما مهم است، بلکه برای جلوگیری از گسترش آنفولانزا نیز مهم است. که مرا به آخرین نکته می رساند…

تمام تلاش خود را بکنید تا دیگران بیمار نشوند

علاوه بر اینکه فرزندتان را در خانه نگه دارید (و خودتان در خانه بمانید اگر گرفتارش شدید)، کارهای دیگری نیز وجود دارد که می توانید انجام دهید، مانند:

مطمئن شوید که همه افراد خانه مرتب دست‌های خود را می‌شویند (این جایی است که ضدعفونی‌کننده دست در سراسر خانه مفید است).
به همه آموزش دهید که سرفه و عطسه را بپوشانند (آنها باید این کار را در آرنج خود انجام دهند، نه دست خود).
فنجان، ظروف، حوله را به اشتراک نگذارید و پتو را نیندازید.
به طور مرتب سطوح و اسباب بازی ها را پاک کنید.
بازدیدکنندگان را دلسرد کنید (به جای آن از فناوری برای بازدیدهای مجازی استفاده کنید).
مراقب تماس فیزیکی باشید. درجاتی از تماس و در آغوش گرفتن بخشی از والدین است، اما خواهر و برادرها ممکن است بخواهند کمی فاصله را حفظ کنند، و شما همیشه می توانید بوسید و به جای چیز واقعی، وانمود به آغوش بگیرید.

همچنین به یاد داشته باشید که اگر واکسن آنفولانزا را انجام نداده اید، هرگز دیر نیست.

اشتراک گذاری