در اواسط زمستان، میل ما به خواب بیشتر می شود و این می تواند برای عضله های ما مضر باشد. چه پادزهری بهتر از پیاده‌روی در هوای مطبوع در فضای باز؟
پس زمینه های زمستانی آرام و اغلب خیره کننده هستند. با تعداد افراد کمتری در مسیر، ممکن است موجودات بیشتری را در بیرون و اطراف مشاهده کنید. دکتر استوارت هریس، رئیس بخش پزشکی وحشی در بیمارستان عمومی ماساچوست، می‌گوید: و این یک فرصت عالی برای تعامل با فصل‌ها و سیاره‌ی زنده اطرافمان است. او خاطرنشان می کند، اما یک پیاده روی چند مایلی در میان زمین های ناهموار و یخ زده بسیار متفاوت از پیاده روی در هوای گرم است و نیاز به رعایت بهداشت و ایمنی دارد. در اینجا چیزی است که قبل از رفتن باید بدانید.
پیاده روی زمستانی: ابتدا ایمنی
دکتر هریس می‌گوید: «چالش پیاده‌روی زمانی که شرایط محیطی کمی سخت‌تر است، نیازمند رویکردی بسیار متفاوت در روزهای زمستانی در مقایسه با روزهای تابستانی است. اما این به ما فرصتی می دهد که در دنیای زنده اطرافمان غوطه ور شویم. این میراث باستانی ما است.
اگر در حال پیاده روی با افراد در سنین و توانایی های مختلف هستید – مثلاً با بستگان بزرگتر یا بچه های کوچک، نگرش ایمنی در درجه اول بسیار مهم است. بسیار مهم است که هم ابزار مناسب و هم طرز فکر مناسب داشته باشید تا برای همه درگیرها لذت بخش و ایمن باشد.
برنامه ریزی و آمادگی برای پیاده روی زمستانی
از قبل به خوبی آماده شوید، به خصوص اگر شرکت کنندگان را با سطوح مختلف تناسب اندام ترکیب می کنید. مسیر خود را با دقت برنامه ریزی کنید، نه اینکه فقط آن را بال بزنید.
افراد در سنین بالا – افراد بسیار مسن یا خیلی جوان – بیشتر در برابر دمای سرد آسیب پذیر هستند و پیاده روی در هوای سرد می تواند آسیب بیشتری به بدن وارد کند. هریس می‌گوید: «شرایط زمستانی می‌تواند برای قلب سخت‌تر از یک روز با دمای کامل باشد. “مواظب توانایی‌های فیزیکی همه افراد گروه خود باشید، اجازه دهید این موضوع مشخص کند که کجا می‌روید. قرار است سرگرم کننده باشد، نه یک فعالیت تنبیهی.”
قبل از حرکت:
- دکتر هریس توصیه می‌کند بدانید که قرار است به چه فاصله، ارتفاع و از راه دور بروید، و پیش‌بینی منطقه‌ای را که در آن پیاده‌روی خواهید کرد، با در نظر گرفتن سرما و سرعت باد بررسی کنید. به خصوص در ارتفاعات بالاتر، آب و هوا می تواند از ساعت به ساعت تغییر کند، بنابراین از انتظارات برای سطوح دما و هر گونه بارش مطلع باشید.
- بدانید اگر مشکلی پیش آمد به پوشش سلولی اضطراری دسترسی خواهید داشت یا خیر.
- همیشه برنامه ها را با کسی که در مسیر پیاده روی شما نیست به اشتراک بگذارید، از جمله مسیر مورد انتظار و زمان بازگشت. ثبت نام های مسیر را پر کنید تا پارکبانان نیز بدانند که در مواقع اضطراری در مسیر هستید.
برای پیاده روی های زمستانی چه بپوشیم
خود را برای سرمای شدید، باد، برف و حتی باران آماده کنید تا از سرمازدگی یا هیپوترمی جلوگیری کنید، زمانی که دمای بدن به طور خطرناکی پایین می آید.
- لایه لایه لباس بپوشید. چند لایه نازک لباس بهتر از یک لایه ضخیم است. هنگامی که در زیر نور آفتاب شدید احساس گرما می کنید، یک لایه را جدا کنید و زمانی که در سایه هستید دوباره آن را اضافه کنید. در حالت ایده‌آل، از یک لایه پایه ساخته شده از پارچه فتیله‌ای استفاده کنید که می‌تواند عرق را از پوست دور کند و به دنبال آن لایه‌هایی قرار دهید که عایق و از باد و رطوبت محافظت می‌کنند. دکتر هریس می گوید: «همانطور که می گویند، آب و هوای بدی وجود ندارد، فقط لباس نامناسب وجود دارد. یک بسته یک روزه یا کوله پشتی بردارید و چند لایه حرارتی اضافی را داخل آن بیندازید.
- از سر، دست ها و پاها محافظت کنید. یک کلاه پشمی، یک جفت دستکش یا دستکش ضخیم و دو جفت جوراب بپوشید. لوازم یدکی خشک بیاورید چکمه های شما باید ضد آب و دارای کفی محکم و چسبنده باشند.
- کرم ضد آفتاب بپوشید. هنوز هم می توانید در زمستان دچار آفتاب سوختگی شوید، به خصوص در مکان هایی که تابش نور خورشید از برف منعکس می شود.
وسایل ضروری را برای کمک به ایمنی همراه داشته باشید
- غذا و آب اضافی. پیاده روی در سرما انرژی جدی می طلبد و کالری بسیار بیشتری نسبت به فعالیت مشابه در دمای تابستان می سوزاند. میان وعده های غنی از مواد مغذی مانند تریل میکس و بارهای گرانولا را بسته بندی کنید، که اغلب با ترکیب آجیل، میوه های خشک و جو دوسر، پروتئین، چربی و کالری مورد نیاز را تامین می کنند. همچنین هیدراته ماندن برای نرمال نگه داشتن دمای مرکزی بدن بسیار مهم است. اگر سرد هستید، برای آوردن یک نوشیدنی گرم در قمقمه برای گرم کردن هسته خود، امتیاز جایزه.
- جعبه کمکهای اولیه. بانداژ برای لغزش یا خراش روی مسیر و پتوهای منعکس کننده گرما برای پوشاندن کسی که علائم هیپوترمی را نشان می دهد عاقلانه است. حتی در دماهای بالاتر از انجماد، هیپوترمی امکان پذیر است. مراقب علائمی مانند لرز، گیجی، خستگی، یا به هم ریختن کلمات باشید و فورا کمک بخواهید.
- منبع نور. زمان پیاده روی خود را تعیین کنید تا در تاریکی در مسیر قرار نگیرید. اما در صورت گیر کردن یک منبع نور به همراه داشته باشید. هریس می‌گوید: «چراغ قوه یا چراغ جلو برای پیاده‌روی در جایی نزدیک به نور روز بسیار مفید است.
- تلفن، نقشه، قطب نما، یا دستگاه GPS به اضافه باتری های اضافی. برای ردیابی GPS به تلفن خود متکی نباشید، اما در صورتی که نیاز به دسترسی سریع به شخصی دارید، آن را کاملاً شارژ کنید. هریس می‌گوید: «مطمئن شوید که مجموعه‌ای از فن‌آوری و مهارت را دارید که بتوانید در مسیر یا خارج از مسیر حرکت کنید، و ابزاری برای ارتباط بیرونی دارید، به خصوص اگر در یک گروه بزرگ و مختلط هستید. “
پینگ بک: آیا دویدن باعث آرتروز می شود؟ – آرپسه