غذای دریایی در کجای زنجیره غذایی قرار دارد؟

بسیاری از مصرف‌کنندگانی که به سلامتی اهمیت می‌دهند، همبرگر، استیک، و گوشت‌های اغذیه‌فروشی را کاهش داده‌اند، اغلب با تعویض مرغ یا غذاهای دریایی. این منابع پروتئینی بهتر از گوشت گاو هستند و نه فقط به این دلیل که با خطر کمتر بیماری قلبی، دیابت و سرطان مرتبط هستند. مرغ و ماهی نیز برای محیط زیست بهتر هستند، زیرا تولید آنها از زمین و سایر منابع کمتر استفاده می کند و گازهای گلخانه ای کمتری تولید می کند.

و انتخاب غذاهای دریایی که در زنجیره غذایی پایین تر هستند – یعنی ماهی های کوچک مانند شاه ماهی و ساردین و دوکفه ای مانند صدف و صدف – می تواند این فواید را افزایش دهد. کریستوفر گلدن، استادیار تغذیه و سلامت سیاره‌ای در دانشگاه هاروارد می‌گوید: «برای سلامتی و محیط‌زیست شما بسیار بهتر است که منابع غذایی زمینی – به ویژه گوشت قرمز – را با منابع غذایی آبزی جایگزین کنید.» دانشکده بهداشت عمومی چان. اما او پیشنهاد می کند که به جای انتخاب های محبوب غذاهای دریایی مانند ماهی آزاد پرورشی یا کنسرو ماهی تن، ماهی خال مخالی یا ساردین را در نظر بگیرید.

کسب اطلاعات بیشتر: رقابت جهانی در استفاده‌ی دارویی از “به”

چرا ماهی کوچک بخوریم؟

آنچوی، شاه ماهی، ماهی خال مخالی و ساردین همگی منابع عالی پروتئین، ریزمغذی‌هایی مانند آهن، روی، و ویتامین B12 و اسیدهای چرب امگا ۳ برای سلامت قلب هستند که ممکن است به کاهش التهاب در بدن و ایجاد تعادل بهتر خون کمک کنند. لیپیدها گلدن می‌گوید از آنجایی که شما اغلب ماهی را کامل می‌خورید (از جمله استخوان‌های ریز)، ماهی‌های کوچک نیز سرشار از کلسیم و ویتامین D هستند. (ماهی خال مخالی یک استثنا است: استخوان خال مخالی پخته شده برای خوردن بسیار تیز یا سفت است، اگرچه خوردن استخوان های کنسرو شده ماهی خال مخالی مناسب است).

ماهی‌های کوچک نیز در مقایسه با گونه‌های بزرگ مانند ماهی تن و اره‌ماهی، احتمال کمتری دارند که حاوی آلاینده‌هایی مانند جیوه و بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه (PCBs) باشند. آنها و سایر ماهی های بزرگ از ماهی های کوچکتر تغذیه می کنند که سموم را متمرکز می کند.

همچنین خوردن مستقیم ماهی های کوچک به جای استفاده از آنها برای تهیه پودر ماهی که اغلب به ماهی آزاد، گوشت خوک و طیور پرورشی داده می شود، سازگارتر با محیط زیست است. گلدن خاطرنشان می کند که خوراک این حیوانات همچنین شامل غلاتی است که برای تولید به زمین، آب، آفت کش ها و انرژی نیاز دارند، درست مانند غلاتی که به گاوها داده می شود. خبر خوب این است که به طور فزاینده ای، پرورش ماهی قزل آلا شروع به استفاده کمتر از پودر ماهی کرده است و برخی از شرکت ها خوراک های بسیار مغذی ایجاد کرده اند که اصلاً به پودر ماهی نیاز ندارند.

ماهی های کوچک در رژیم غذایی مدیترانه ای

به گفته گلدن، رژیم غذایی مدیترانه ای سنتی که به طور گسترده بهترین رژیم غذایی برای سلامت قلب در نظر گرفته می شود، ماهی های کوچک مانند ساردین تازه و آنچوی را برجسته می کند. انواع کنسرو شده این گونه ها که به طور گسترده در دسترس هستند و نسبت به تازه قیمت کمتری دارند، گزینه خوبی هستند. با این حال، بیشتر آنچوی های کنسرو شده با نمک درمان می شوند و بنابراین دارای سدیم بالایی هستند که می تواند فشار خون را افزایش دهد.

  • ساردین بسته بندی شده در آب یا روغن زیتون می تواند باشد
  • روی کراکر یا نان برشته شده و برشته شده با فشار لیمو سرو می شود
  • مانند سالاد تن ماهی برای پر کردن ساندویچ آماده شده است
  • به سالاد یونانی اضافه شده است
  • همراه با پاستا، یا به سس گوجه فرنگی یا لیمو، کیپر و فلفل قرمز اضافه شده است.

گلدن به خصوص به شاه ماهی ترشی علاقه دارد که اغلب می توانید آن را در شیشه های سوپرمارکت ها پیدا کنید یا حتی خودتان درست کنید. این دستور غذای مورد علاقه او است.

مزایای دوکفه ای

دوکفه ای ها موجودات آبزی دو پوسته هستند که شامل صدف، صدف، صدف و گوش ماهی است. آنها همچنین به عنوان نرم تنان شناخته می شوند، منابع خوبی از پروتئین هستند اما چربی کمی دارند، بنابراین به اندازه ماهی های کوچک و چرب از نظر امگا ۳ غنی نیستند. با این حال، دوکفه ای حاوی چندین ریز مغذی، به ویژه روی و ویتامین B12 است. روی به سیستم ایمنی سالم کمک می کند و ویتامین B12 به تشکیل گلبول های قرمز خون کمک می کند که اکسیژن را حمل می کنند و اعصاب را در سراسر بدن سالم نگه می دارند. در حالی که اکثر آمریکایی ها به اندازه کافی B12 دریافت می کنند، برخی ممکن است نتوانند.

و از منظر سلامت سیاره ای، دوکفه ای ها یکی از بهترین منابع پروتئین حیوانی هستند. گلدن می‌گوید: «دوکفه‌ای‌ها می‌توانند «مثبت طبیعت» باشند، زیرا به خوراک نیاز ندارند و آب را فیلتر و تمیز می‌کنند.

اما توجه داشته باشید که دوکفه ای ها می توانند در اثر رواناب، باکتری ها، ویروس ها یا مواد شیمیایی موجود در آب آلوده شوند. پس حتما توصیه های سازمان غذا و دارو را در مورد خرید و تهیه غذاهای دریایی ایمن دنبال کنید.

اگرچه ما تمایل داریم شهرهای ساحلی را بهترین مکان برای یافتن غذاهای دریایی بدانیم، اما در سراسر ایالات متحده در دسترس است. گلدن پیشنهاد می‌کند برای گونه‌های کمتر رایج، بازارهای آسیایی بزرگ‌تر را امتحان کنید، که اغلب انواع مختلفی از ماهی‌ها و دوکفه‌ها را حمل می‌کنند.

غذاهای گیاهی آبزی

حتی می توانید با خوردن غذاهای گیاهی آبزی مانند جلبک دریایی و کلپ، یک قدم جلوتر از زنجیره غذایی آبزیان بروید. اگر سوشی دوست دارید، احتمالا نوری خورده اید، ورقه های صاف جلبک دریایی که برای تهیه رول سوشی استفاده می شود. همچنین می توانید تنقلات جلبک دریایی را در آسیا و بسیاری از خواربار فروشی های رایج پیدا کنید. افراد واقعاً ماجراجو ممکن است بخواهند کلپ jerky یا همبرگر کلپ را امتحان کنند که هر دو به صورت آنلاین فروخته می شوند.

مواد مغذی موجود در جلبک دریایی، بسته به گونه، کمی متفاوت است (کلپ یکی از انواع جلبک های دریایی قهوه ای است؛ گونه های سبز و قرمز متعددی نیز وجود دارد). اما جلبک دریایی کالری کمی دارد، منبع خوبی از فیبر است و همچنین حاوی ید، ماده معدنی مورد نیاز برای ساخت هورمون های تیروئید است. مانند سبزیجات خشکی، جلبک دریایی حاوی طیف وسیعی از مواد معدنی و ویتامین های دیگر است. به گفته گلدن، در حال حاضر، غذاهای گیاهی آبزی در اینجا در ایالات متحده محصولات حاشیه ای باقی می مانند، اما ممکن است در آینده به جریان اصلی تبدیل شوند.

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *